De uitdaging van de inlenersbeloning voor backofficepartijen

Het in kaart brengen van die inlenersbeloning is voor veel uitzendbureaus nogal een klus. Hoe werkt dat dan bij een backoffice-partij waarbij tientallen of zelfs honderden uitzendorganisaties zijn aangesloten?

De inlenersbeloning is een hot topic in de uitzendbranche. Mede op aandringen van de vakbonden worden steeds meer elementen aan de inlenersbeloning toegevoegd. Dit levert voor uitzendbureaus steeds meer administratieve rompslomp op. Bovendien maakt het uitzenden duurder, waardoor uitzenders voor hun concurrentiepositie vrezen. Maar vanuit goed werkgeverschap geredeneerd is het natuurlijk heel goed dat de positie van de uitzendkracht beter wordt.

Consequenties

Het niet juist toepassen van de inlenersbeloning kan behoorlijke consequenties hebben. Zo kunnen tijdens een inspectie fouten geconstateerd worden die hersteld moeten worden. Daarnaast lopen zowel de uitzendorganisatie als de inlener risico op naheffingen en loonclaims als niet aan de inlenersbeloning wordt voldaan.

Verantwoordelijkheid

Voor backofficepartijen die grote aantallen uitzendkrachten verlonen is het een fikse uitdaging om steeds weer de juiste inlenersbeloning vast te stellen. Sommige backofficepartijen laten de inlener de juiste inlenersbeloning aanleveren. Anderen vinden dit in de eerste plaats een verantwoordelijkheid van de aangesloten uitzendorganisatie. Deze moet de inlenersbeloning dan goed uitvragen bij de inlener en aanleveren bij de backofficepartij.

Goed doen

Bij Inlenersbeloning.com zijn zowel inleners als uitleners aangesloten. Inlenersbeloning.com is een softwareoplossing die zorgt voor de uitvraag en de verstrekking van de rechtens geldende beloning. Oprichter Anouk Middeljans geeft aan dat via Inlenersbeloning.com zowel de intermediair als de backofficepartij aan de inlener het verzoek kan doen om de inlenersbeloning te verstrekken. Als dit door de backofficepartij wordt gedaan, kan de naam van de intermediair waarmee de inlener zaken doet, worden vermeld. De inlener vult binnen het portaal de elementen van de inlenersbeloning en verstrekt deze aan de uitlener.

Middeljans constateert dat de meeste backofficepartijen het echt goed willen doen. Ze stuiten echter soms op weerstand van de intermediair. Middeljans: “Intermediairs vinden het lastig. Ze voelen zich vaak bezwaard om als dienstverlener een inlener aan het werk te zetten. Terwijl het toch ook in het belang van de inlener zelf is. Als het bij de uitlener ontbreekt aan up-to-date kennis over de inlenersbeloning, dan is het aan te raden om dit proces uit te besteden aan een professionele backofficepartij.”

Shopgedrag

Uitlener Abonnees van Inlenersbeloning.com worden zowel theoretisch als praktisch geschoold over het onderwerp Inlenersbeloning. Middeljans vertrouwt daarmee op de kennis en kunde van de bij Inlenersbeloning.com aangesloten uitleners. Bij intermediairs ziet ze echter wel eens ‘shopgedrag’. “Bij welke partij kan ik tegen de beste voorwaarden mijn backofficeactiviteiten onderbrengen? Dan wordt in sommige gevallen helaas ook gekeken welke backofficepartijen de inlenersbeloning wat minder serieus nemen. De intermediair gaat dan prijsshoppen met niet de inlenersbeloning als uitgangspunt, maar juist de afwijking daarop. Bijvoorbeeld wanneer een backofficepartij bereid is om bij een bouwbedrijf niet de bouw-cao toe te passen. Dan kan een lager tarief neergelegd worden bij de inlener.”

Verwijt

Ook backofficepartijen zelf zijn kritisch. Zo hebben diverse backofficepartijen blogs gepubliceerd over wat er allemaal fout gaat bij concurrerende backofficepartijen. ‘Medewerkers die niet conform cao of inlenersbeloning worden verloond’, is een regelmatig terugkerend verwijt, zo constateert Flexmarkt. Dit geeft aan dat het juist toepassen van de inlenersbeloning geen sinecure is.

Proces

Dat ziet ook Gert Arends, algemeen directeur bij backofficepartij Flexsupport. Hij benadrukt dat het toepassen van de inlenersbeloning heel goed is voor de uitzendkracht. Maar, “het is een draak in de uitvoering.” Als voorbeeld geeft hij het toepassen van de ervaringsjaren van een uitzendkracht, zoals dat uit een cv blijkt. “Het is lastig om dat mee te nemen.”

Verder schetst Arends een behoorlijk gestroomlijnd proces voor het verzamelen van de juiste gegevens voor het toepassen van de inlenersbeloning. “Het uitzendbureau levert de gegevens aan. Wij controleren. Als er een cao van toepassing is, dan passen we die toe. We zijn aangesloten bij caoloon.com, dus dat gaat allemaal automatisch. Zeker in de zorg, het onderwijs en de techniek is dit goed te doen. Uiteraard moet het uitzendbureau dan wel de inschaling van de uitzendkracht (voor een gelijk loon als de werknemer met een gelijke of gelijkwaardige functie die direct in dienst is bij de inlener; red) goed doen. Wij checken of het loon overeenkomt met de cao. Daarnaast hebben we hard gewerkt aan het vastleggen van alle looncomponenten in ons systeem easyflex. Overigens, als er geen cao van toepassing is, dan sturen wij een formulier naar de inlener, met het verzoek deze volledig in te vullen.”

Uiteraard komt het, zeker in een krappe arbeidsmarkt, regelmatig voor dat inleners personeel betere arbeidsvoorwaarden bieden dan dat zij op grond van de voor hen geldende cao verplicht zijn te doen. De uitzendkracht moet dan dus ook deze betere arbeidsvoorwaarden krijgen. Arends ervaring is dat opdrachtgevers dat dan aangeven. “De opdrachtgever ziet alles wat we ingericht hebben. Als ze meer doen, dan geven ze dat aan.” Als een uitzendkracht merkt dat de beloning niet klopt, dan is hij snel weg bij het betreffende uitzendbureau.

Afscheid

Komt Arends dan nooit uitzendbureaus tegen die bewust de boel flessen? Arends: “Wij hebben geen agressieve marktbenadering en kunnen daardoor selectief zijn in de klanten met wie we samen willen werken. Als wij merken dat een uitzendbureau herhaaldelijk in de fout gaat, dan nemen we afscheid van die klant. Daarnaast is er nu natuurlijk sprake van een werknemersmarkt. Als een uitzendkracht merkt dat de beloning niet klopt, dan is hij snel weg bij het betreffende uitzendbureau en gaat aan de slag bij een partij die dat wel op orde heeft.”

Uitzonderingen

Het juist toepassen van de inlenersbeloning heeft dus nogal wat voeten in de aarde. En dan zijn er ook nog uitzonderingen. Soms moeten er naast de inlenersbeloning nog extra arbeidsvoorwaarden worden toegepast. Daarvan is sprake bij payrolling, als de inlener dat in het eigen arbeidsvoorwaardenreglement heeft opgenomen of als dat in de eigen cao staat. Bij payrolling heeft de werknemer recht op ten minste dezelfde arbeidsvoorwaarden als die gelden voor werknemers werkzaam in gelijkwaardige functies in dienst van de onderneming waar de terbeschikkingstelling plaatsvindt. Dus dat geldt dan voor alle arbeidsvoorwaarden, niet alleen de elementen van de inlenersbeloning.

Dan zijn er ook nog uitzendkrachten waarvoor de inlenersbeloning niet geldt. Dat is het geval bij de niet-indeelbare uitzendkracht en de uitzendkracht die tot de allocatiegroep behoort. De niet-indeelbare uitzendkracht is de uitzendkracht van wie de werkzaamheden niet volgens de inlenersbeloning kunnen worden ingedeeld in het functiegebouw bij de opdrachtgever. Bijvoorbeeld de schoonmaakster die bij een advocatenkantoor gaat werken. Zij kan niet ingedeeld worden in de reguliere loonschalen van het advocatenkantoor. Tot de allocatiegroep behoren de uitzendkrachten die door de overheid zijn aangewezen als personen met een afstand tot de arbeidsmarkt (bijv. Wet banenafspraak en Participatiewet), zoals aangegeven in artikel 33 van de cao voor uitzendkrachten.

Ook deze uitzonderingen moeten natuurlijk gemeld worden bij de backofficepartij, zodat daar rekening mee gehouden kan worden. Het juist toepassen van de inlenersbeloning is dus een uitdaging. Een uitdaging die, ondanks hier en daar wat koudwatervrees, serieus wordt opgepakt door de branche.

Originele artikel bron:
Flexmarkt